- شناسایی آسیب‌ سازه‌ها( برای بهنگام‌سازی مدل اجزای محدود)

وارد شوید | ثبت نام کنید

شناسایی آسیب‌ سازه‌ها( برای بهنگام‌سازی مدل اجزای محدود) -

ناشر:

شعبه اردبيل

نویسنده:

محسن سیفی‌داوری، حسین سیفی‌داوری، حسن حسین‌زاده

مترجم:

سال نشر:

1402

صفحه:

152

نوبت چاپ:

با پیشرفت فناوری رایانه ها، استفاده از مدل های گسسته (مانند المان های محدود) گسترش زیادی یافته است. هم پایه با آن، روش های آزمون در دینامیک تجربی نیز با گسترش زیادی همراه بوده است. فناوری لیزر باعث شد که اندازه گیری های بسیار دقیق ناممکن در گذشته، اکنون امکان پذیر شود. مدل های آزمایشگاهی سازه با دقت بسیار زیادی از روی مدل های تحلیلی ساخته شده و هر دو مدل تحت شرایط مساوی شبیه سازی می گردند. اما وجود اختلاف بین نتایج مدل المان های محدود و مدل آزمایشگاهی، استفاده از مدل تحلیلی را غیراطمینان کرده است.

محدوده وسیعی از مطالعات و تحقیقات مهندسی که امروزه با نام بهنگام سازی شناخته می گردند، موضوع اصلاح مدل المان های محدود به کمک پاسخ دینامیکی سازه مدنظر قرار گرفته شده است. پاسخ های دینامیکی سازه، به کمک آزمون های تجربی به دست می آیند. یکی از کاربردهای مهم بهنگام سازی، شناسایی مکان و میزان آسیب دیدگی در سازه ها می باشد.

سازه های مختلف در دوران عمر مفیدشان به دلایل زیادی مستعد دریافت خسارت های سازه ای می شوند از جمله: بارگذاری های بیش از حدهای طراحی، روش های ساخت، ضربه و خستگی. آسیب دیدگی سازه ها و در نتیجه از کار افتادگی آن ها، ممکن است هم از نظر اقتصادی و هم از نظر خطرات انسانی، چالش هایی را ایجاد می کند، بنابراین وجود روش های شناسایی این آسیب دیدگی ها اهمیت خاصی داشته، قبل ازآن که باعث از کار افتادگی سازه ها گردند.

به موازات پیشرفت علم و تکنولوژی در احداث سازه ها موضوع دیگری نیز وارد دنیای مهندسی سازه گردید و آن علم اقتصاد است. لذا سازه های کنونی که در سایه رشد و توسعه علم و فناوری به سرعت در دست ساخت می باشند، باید جوابگوی هزینه های مصرفی ساخت باشند و به این منظور باید با کم ترین مصالح، بهترین بازده را با عمر مفید طولانی و بهره برداری بیاورد. تامین دو خواسته اول یعنی استفاده از کمینه مصالح و بهترین بازده را علم مهندسی عمران تا حد زیادی جوابگو کرده و در مراحل طراحی اصولی و اجرا، علم و فناوری و دستگاه های جدید به کمک آمدند. اما تامین نیاز سوم یعنی بهره برداری در مدت زمان طولانی تر و افزایش طول عمر مفید سازه، فارغ از دو بحث نخست، به محافظت و نگه داری سازه از عوامل مخرب و در نتیجه افزایش زمان بهره برداری بهینه از سازه وابسته است.